ليزر ليپوليز كه چند سالي است وارد روند مقابله با چاقي شده است، همچون عمل ليپوساكشن عوارض زيادي دارد و تنها براي رفع چاقيهاي موضعي ميتواند مورد استفاده قرار گيرد
ليزر ليپوليز كه چند سالي است وارد روند مقابله با چاقي شده است، همچون عمل ليپوساكشن عوارض زيادي دارد و تنها براي رفع چاقيهاي موضعي ميتواند مورد استفاده قرار گيرد
به گزارش ايرنا، استفاده از ليزر ليپوليز براي ازبين بردن چربيهاي زايد بدن به عنوان روشي نو با اما و اگرهاي زيادي روبه رو است.
اين روش هنوز به قدر كافي در كشور ما در بين مردم شناخته شده نيست و افرادي كه از چاقي رنج ميبرند در مورد استفاده از آن با شك و ترديدهايي مواجه هستند.
در روش ليزر ليپوليز ابتدا اندام موردنظر به صورت موضعي بي حس و سپس سوراخ هاي 1 تا 2 ميلي متري روي پوست ايجاد ميشود و يك فيبر نوري باريك وارد قسمت زيرين پوست ميشود. ليزر از طربق اين فيبر به بافت موردنظر تابيده ميشود. در اثر تابش اشعه ليزر، چربيها به صورت نيمه مايع درآمده كه پس از آن ميتواند در بدن جذب و يا با فشار از بدن خارج شود.
به طور متوسط هر جلسه ليزر ليپوليز 1 تا 3 ساعت طول ميكشد.
اين روش در چاقيهاي خفيف و موضعي كاربرد دارد و در اين زمينه ميتواند جايگزين عمل ليپوساكشن شود؛ در چاقيهاي شديدتر براي ازبين بردن لايههاي سطحي چربي از ليزر استفاده ميشود ولي ازبين بردن لايههاي عميق چربي نياز به انجام عمل ساكشن دارد.
روش استفاده از ليزر براي مقابله با چربيها در 13 اكتبر سال 2006 در سازمان دارو و غذاي آمريكا (FDA) به تاييد رسيده است.
در تبليغات تجاري شركتهاي توليدكننده تجهيزات ليزر ليپوليز در مورد فوايد استفاده از اين روش ادعا ميشود كه در اين روش برخلاف ليپوساكشن كه عوارضي همچون ناهمواري و شلي پوست، تورم و كبودي را به دنبال دارد، به دليل تابش ليزر و تحريك كلاژن سازي و جمع شدگي كلاژن، پوست سفت ميشود و تورم و كبودي بسيار كمتري نسبت به روش ليپوساكشن دارد.
اما عوارض و فوايد هر يك از اين روشها همچنان مورد بحث است و اتفاق نظر واحدي بر اولويت هر كدام بر ديگري به صورت قاطع وجود ندارد.
عضو هيات مديره انجمن متخصصان پوست ايران در اين مورد توضيح داد: در استفاده از ليزر ليپوليز عوارضي كه در ليپوساكشن ايجاد ميشود، كماكان وجود دارد اما ميزان آن كمتر و خفيفتر است.
محمد گلشن گفت: عمل ليپوساكشن براي رفع چاقيهاي عمومي، موضعي و سلوليك استفاده ميشود. در اين روش ابتدا با تزريق مواد بيهوش كننده و ضدخونريزي در داخل بافت، بيمار آماده ميشود. سپس ساكشن توسط جراح عمومي و يا متخصص پوست انجام ميشود.
به گفته دكتر گلشن اين روش عوارضي همچون ايجاد ناهمواريهايي در سطح پوست كه نارضايتي بيمار را به دنبال دارد، عفونت، خونريزيهاي ناخواسته و آمبولي چربي را به دنبال دارد.
وي با بيان اينكه نارضايتي بيمار و ايجاد آمبولي چربي از مهمترين و خطرناكترين عوارض اين عمل به شمار ميرود، افزود: در هنگام سونداژ مقداري از چربي وارد خون ميشود و ممكن است آمبولي ريوي ايجاد كند كه در اين صورت مرگ بيمار حتمي است.
گلشن در مورد ليزر ليپوليز اظهار داشت: در اين روش نيز بدون ساكشن نتيجه موردنظر به دست نخواهد آمد و در نهايت ساكشن نيز بايد انجام شود.
وي در مورد تفاوت استفاده از ليزر و ليپوساكشن گفت: در ليزر ليپوليز، ليزر دايود (Diode) با طول موج 810 نانومتر و ليزر (Ndyag) با طول موج 1064 نانومتر همزمان وارد بافت ميشود؛ اين امواج چربيها را ميشكند و عروق را منقبض ميكند و به اين ترتيب از خونريزي جلوگيري ميشود.
عضو هيات علمي انجمن متخصصان پوست افزود: در اين روش با جمع تر شدن رگها نسبت به عمل ليپوساكشن، آمبولي چربي كمتري ايجاد ميشود اما كماكان احتمال بروز آن وجود دارد.
گلشن يادآور شد كه در اين روش عفونت و خونريزي نيز به ميزان كمتري نسبت به ليپوساكشن ايجاد ميشود اما بيشترين مشكل اين عمل، نارضايتي بيمار از ايجاد ناهمواريهاي احتمالي است.
وي تاكيد كرد كه براي رفع چاقيهاي عمومي بهتر است افراد تحت رژيم غذايي مناسب زير نظر متخصصان تغذيه قرار بگيرند و يا جراحيهايي مانند كم كردن حجم معده را انجام دهند چراكه استفاده از ليزر در اين افراد نميتواند موثر باشد.
گلشن گفت: استفاه از ليزر ليپوليز تنها دررفع چاقيهاي موضعي دراندامهايي مانند غبغب، بازوها، پهلوها، رانها و شكم توصيه ميشود.
منبع: ايرنا