پيكرتراشي كه اين روزها با نام نوعي روش درماني خاص به نام ليپوماتيك پيوند خورده، به مجموعهاي از روشهاي درماني مختلف گفته ميشود كه براي خارج كردن بافت چربي اضافي از بدن به كار ميروند. هرچند بيشتر افراد، پيكرتراشي را معادل ليپوماتيك ميدانند، اما ليزر ليپوليز يا ليپوساكشن هم نوعي پيكرتراشي محسوب ميشوند. در اين مطلب، به مقايسه روشهاي مختلف پيكرتراشي و مزايا و معايبشان خواهيم پرداخت.
پيكرتراشي كه اين روزها با نام نوعي روش درماني خاص به نام ليپوماتيك پيوند خورده، به مجموعهاي از روشهاي درماني مختلف گفته ميشود كه براي خارج كردن بافت چربي اضافي از بدن به كار ميروند. هرچند بيشتر افراد، پيكرتراشي را معادل ليپوماتيك ميدانند، اما ليزر ليپوليز يا ليپوساكشن هم نوعي پيكرتراشي محسوب ميشوند. در اين مطلب، به مقايسه روشهاي مختلف پيكرتراشي و مزايا و معايبشان خواهيم پرداخت.
تعاريف
1) ليپوماتيك: ليپوماتيك، روشي است غيرليزري كه در آن از امواجي به نام امواج اينفراسونيك استفاده ميكنند تا بتوانند روي بافت چربيهاي اضافه در بدن تاثير بگذارند و به اين ترتيب، سلولهاي چربي را از هم جدا كنند. تاثيري كه امواج اينفراسونيك روي بافت چربي ميگذارد، باعث تبديل آنها به حالت مايع ميشود و كار پزشك را براي خارج كردن چربيهاي اضافي از بدن، سادهتر ميكند. تاثير اين امواج، به صورت ايجاد لرزش در بافت چربي و جدا كردن آنها از يكديگر است.
2) ليزر ليپوليز: با استفاده از روش ليپوليز، كه نوعي ليزردرماني است، بافت چربي اضافي موجود در بدن، ابتدا ذوب و سپس بهوسيله پزشك متخصص از بدن خارج ميشود.
3) ليپوساكشن: ليپوساكشن، روشي قديمي براي خارج كردن بافت چربي از بدن است كه در اين روش، چربيهاي اضافي با كمك دستگاهي مكنده از بدن خارج ميشوند.
تفاوتها
1) ليپوماتيك: از آنجايي كه در روش ليپوماتيك، چربيها حرارت نميبينند، ميتوان از چربيهاي خارجشده براي تزريق چربي در قسمتهاي ديگري از بدن مانند گونهها، چانه، خط لبخند، باسن يا زير چشمها استفاده كرد.
2) ليزر ليپوليز: در روش ليپوليز، چربيها با حرارت ديدن به حالت مايع تبديل ميشوند و ديگر قابلاستفاده نخواهند بود.
3) ليپوساكشن: چربيهاي مكيدهشده توسط دستگاه ليپوساكشن هم كارايي ثانويه چنداني نخواهند داشت.
عوارض
1) ليپوماتيك: در اين روش درماني، حرارتي كه زير پوست توليد ميشود، بسيار اندك است و به همين دليل احتمال ايجاد اِدِم يا سوختگيهاي پوستي خيلي كم است.
2) ليزر ليپوليز: استفاده از حرارت براي ذوب كردن چربيهاي اضافي بدن در اين روش، ميتواند احتمال بروز سوختگيها را افزايش دهد. ازاينرو، باتجربه بودن پزشك براي انجام آن بسيار اهميت دارد. البته خطر آمبولي چربي در روش ليپوليز و ليپوماتيك، تقريبا صفر است.
3) ليپوساكشن: ليپوساكشن، جزو روشهاي قديمي و بسيار پرعارضه است و تنها براي افرادي كه تودههاي چربي بسيار وسيع و مقاوم در بدن خود دارند، توصيه ميشود. استفاده از اين روش ميتواند خونريزي، كبودي، سلوليت، تورم و ايجاد زخمهاي وسيع را براي بيمار در پي داشته باشد.
مزايا
يكي از عوارضي كه در مورد ليپوساكشن وجود دارد، افتادگي و شل شدن پوست است و اين در حالي است كه در 2 روش نوينتر پيكرتراشي (ليپوماتيك و ليپوليز) نهتنها با افتادگي پوست مواجه نميشويم، بلكه پوست بيمار، سفتتر هم خواهد شد. جالب است بدانيد كه در روش ليپوماتيك بهدليل عدم استفاده از حرارت، تاحدي با ليفت يا بالا رفتن پوستِ افتاده هم مواجه خواهيم بود. از طرف ديگر، اگر اين 2 روش درماني توسط پزشك متخصص انجام شوند، با هيچگونه كبودي يا خونريزي همراه نخواهند بود.
ممنوعيتها
از آنجا كه در روشهاي مختلف پيكرتراشي، با دستكاري تراكم چربيهاي بدن مواجه هستيم، بيماران مبتلا به ديابت بايد قبل از انتخاب اين روشهاي درماني با متخصص غدد مشورت كنند. دستكاري حجم چربيهاي بدن ميتواند بر مقاومت به انسولين در بدن تاثير بگذارد. انجام ليپوليز و ليپوماتيك در افراد مبتلا به بيماريهاي قلبي- عروقي يا آنهايي كه سابقه فشارخون بالايي دارند هم بدون نظر پزشك معالجشان، خطرناك خواهد بود. افراد مبتلا به نقص سيستم ايمني هم بايد قبل از انجام پيكرتراشي، پزشك معالج خود را در جريان بگذارند.
سفارش ها
1. پيكرتراشي با روشهاي رايجي مانند ليپوماتيك يا ليپوليز، بيشتر به افرادي توصيه ميشود كه داراي بافت چربي اضافي محدود و مقاومي در نواحي خاصي مانند زير شكم، پهلوها، رانها يا پشت كمر هستند.
2. پيكرتراشي، همانطور كه از نام آن پيداست، تنها براي اصلاح تناسب اندام در بخشهاي خاصي از بدن توصيه ميشود و اصلا جايگزين رژيمدرماني و اصلاح عادتهاي بد غذايي نميشود و هدفش نيز لاغر كردن افراد نيست.
3. در اين روشها، تنها ميتوان حجم محدودي از چربيهاي اضافي را برداشت و نبايد توقع لاغري چند دهكيلويي با كمك پيكرتراشي را داشت.
تذكرها
1. انواع روشهاي پيكرتراشي بايد در مطبها، كلينيكها يا بيمارستانهاي مجهز و توسط متخصصان جراحي يا پوست انجام شوند تا بتوان در صورت بروز عارضه احتمالي در بيمار، اقدامات درماني مناسبي براي او انجام داد.
2. در صورت استفاده از داروهاي رقيقكننده خون مانند آسپيرين يا وارفارين، حتما پزشك معالج خود را در جريان بگذاريد زيرا به احتمال زياد، پزشك شما ممنوعيتي 14 تا 20 روزه براي مصرف اين داروها پيش از عمل برايتان در نظر ميگيرد تا رقيق شدن خون، احتمال خونريزيهاي غيرمنتظره را در طول پيكرتراشي ايجاد نكند.
منبع: برترين ها